Op uitnodiging van voorzitter René van der Linden bracht een delegatie uit Provinciale Staten op 17 juni een bezoek aan de Eerste Kamer. Twee Statenleden hielden bij die gelegenheid een korte voordracht in de vergaderzaal van de Senaat. Nel Eelman (CDA) sprak over het belang van de havens in het Noordzeekanaalgebied, Harmen Binnema (GroenLinks) ging in op de discussie over het middenbestuur. Een deel van zijn tekst is hieronder weergegeven.
"Eigenlijk een raar begrip: middenbestuur. Het lijkt een zekere hiërarchie te suggereren, een bestuur dat in het midden zit, met een laag erboven (de Rijksoverheid en wellicht Europa) en een laag eronder (de gemeenten). Dit in tegenstelling tot het discours van de laatste jaren, waarbij niet van lagere, maar van andere overheden sprake is.
Is het prettig om je in het midden te bevinden? Een associatie die mij een jaar of twintig terugbrengt, toen ik in het mooie Friesland elke zaterdag ging voetballen. Bij uitwedstrijden moesten diverse ouders rijden en de kunst was zoveel mogelijk spelertjes in zo weinig mogelijk auto’s te krijgen. Terwijl sommige van mijn teamgenoten al flink in de lengte en breedte waren gegroeid, behoorde ik tot de kleinere en tengerder spelers. Met als gevolg dat ik achterin de auto in het midden belandde, met de benen onhandig omhoog en tussen twee anderen ingeklemd. Evenmin was het leuk om bij een rondo in het midden te belanden en steeds wanhopiger achter de bal aan te rennen die telkens heen en weer werd getikt.
Tegenover de gulden middenweg en de waarheid die in het midden ligt, staan de middelmaat, de middenmoot en het grijze gemiddelde. Het is weliswaar veilig in het midden, maar niet zo spannend of succesvol.
Positief is dat het middenbestuur Haarlemmerolie kan zijn, een schakel of scharnier. Maar soms loopt het uit op een wanhopige poging bij elkaar te houden, te verenigen wat niet te verenigen is. En wanneer iets lukt, is het maar de vraag of degene die gestimuleerd, geregisseerd en gecombineerd heeft, ook de credits krijgt of dat een ander ermee vandoor gaat.
De discussie over nut en toegevoegde waarde van het middenbestuur wordt al vele jaren gevoerd. Er is al zoveel over gezegd en geschreven, dat ik niet de pretentie heb vandaag u geheel nieuwe of nooit eerder gehoorde inzichten aan te reiken. Ik had hier vandaag als Alexander Pechtold kunnen staan met een grote stapel rapporten die iets zeggen over het middenbestuur of regionale ontwikkeling: Geelhoed, Toonen, Kok, Lodders, Oosting, Mans, Noordanus. En dan heb ik ze nog lang niet allemaal genoemd, die rapporten die taken willen toevoegen aan het middenbestuur of ze juist weghalen, die willen splitsen en specialiseren of juist saneren en samenvoegen."
Lees verder op het weblog van Harmen Binnema