Voor 24 december van dit jaar moeten de provincies het onderhandelingsakkoord natuur, dat hun bestuurders met staatssecretaris Bleker sloten, goedkeuren. Althans dat wil staatssecretaris Bleker. Een dilemma voor de provincies. Ze krijgen de verantwoordelijkheid voor natuurbeleid grotendeels in handen. Maar staan daarbij wel tegelijk met een leeggemaakte portemonnee en vooral nog veel onzekerheden. Zo’n ongedekte cheque moet Noord-Holland volgens GroenLinks niet willen tekenen. Dat zal GroenLinks op 24 november in de Commissie Ruimte en Milieu naar voren brengen.

Want wat krijgen de provincies in handen als tegelijkertijd door het rijk 72% op het natuurbeleid wordt gekort? Voor natuurgebieden, recreatiegebieden rond de stad, nationale parken, nationale landschappen en nog 13 andere categorieën wordt de beschermingsbasis weggehaald en/of ziet het rijk er voor zich zelf geen taak meer.

Het is volstrekt onduidelijk hoe de geminimaliseerde gelden over de provincies verdeeld worden, hoe de inzet van gronden van rijk naar provincies gaat lopen en hoe de opgaven voor natuurontwikkeling straks verdeeld worden over de provincies.

En de onduidelijkheid gaat nog verder. Want als het rijk door Europa wordt aangesproken op het nakomen van internationale verplichtingen, neemt ze dat niet per definitie als haar landelijke verantwoordelijkheid, maar wil de (financiële) consequenties daarvan dan ook kunnen door vertalen naar de provincies.

Het effect van deze beleidsombuiging op de natuur is getoetst door Het Planbureau voor de Leefomgeving. Zij concludeert dat met het natuurakkoord niet meer voldaan kan worden aan internationale verplichtingen en er een versnelde achteruitgang van natuur plaatsvindt.

Natuurlijk zal er in de huidige tijd van bezuinigingen ook op het natuurbeleid bezuinigd moeten worden. Oplossingen zitten dan juist in het samengaan van natuur met recreatie, bedrijvigheid en landbouw. In slimme koppelingen en aanvullende financiering uit andere hoeken. Maar Bleker draait de klok 30 jaar terug. Samengaan en integratie is niet iets van Bleker, hij speelt op polarisatie, belangenstrijd en de korte termijn.

Een ding is wel duidelijk. Als de provincies dit onderhandelingsakkoord gaan ondertekenen, tekenen ze een blanco cheque. Niet doen dus. Eerst moet verder en beter onderhandeld worden en alternatieven op tafel komen.